Een trip die ik nooit zal vergeten!

Hey allemaal!

Nog een fijn 2011! Voor mij was dit nieuwjaar mijn meest bizarre jaarwisseling in mijn leven!
We zijn vanuit phokara begonnen met de motor naar baglung district! Mooie weg langs de bergen, die daar zo dichtbij zijn... Elke keer weer krijg ik kippenvel als ik ze zie! Vanuit baglung zijn we te voet verder gegaan.. Jaja! Jony's eerste trek door de bergen! Vier dagen lang lopen, lopen en lopen... Over grote stenen, de pas over..en geloof me, dat was een gevecht! Met de berg, met mezelf en mijn lichaam...die niet genoeg training heeft gehad de laatste jaren! Maar na zweten en zwoegen en schelden...dan eindelijk de top bereikt en kon ik mijn eerste steen plaatsten. Dit doen de mensen wanneer ze een pass hebben bereikt! Vele paarden (maulies) die mij voorbij gingen met kilo's rijst op de rug... We zijn vervolgens nog twee dagen door gelopen, om het dorpje sjeragoan, rukkum te bezoeken... Dit is een van de vergeten plekken van Nepal, waar nooit een tourist komt.. En dus iedereen die je aan staart.. Het voelde zo ver weg daar, van huis, van de wereld die ik ken.. Het was zwaar voor mij en er ging veel door mijn hoofd... De mensen leven daar 300 jaar terug in de tijd.. Kleine huisjes met van klei gemaakte keukentjes, waar het hele gezin zit om zichzelf warm te houden... De knderen snotteren de hele dag door en lopen op blote voeten over de koude grond.. Mijn gevoel kon dit maar moeilijk aan en vaak heb ik aan thuis gedacht... Wij die in alle luxe leven en de mensen in rukkum die niets hebben en de laatste restjes eten van de laatste oogst eten... Daar was dus ook mijn jaarwisseling! In het kleine donkere keukentje, met de hele familie.. De mensen daar staan niet stil bij een jaarwisseling, maar ik met mijn westers hoofdje wel..Maar niet op de manier dat ik feestjes mis loop, maar deze keer met een gevoel van oneerlijkheid.. Wij geven aan nieuwjaar honderden euro's uit aan feesten, terwijl ik tussen mensen zit die niets hebben, behalve elkaar.. Ik kan hier uren over schrijven en denken, maar het zal een tijd duren voordat ik dit kan verwerken in mijn nogal emotioneel hoofdje!
De volgende dag, 1 Jan 2011 was er ook nog eens een pak sneeuw gevallen! En jony die door de bergen terug moet lopen! Kopzorgen!!! Kleine straatjes met diepe dallen en sneeuw! Zwaar en heftig, maar mooi uitzicht! Na twee dagen van 8 uur lopen, terug bij de pass gekomen... Weer die fucking berg op! Maar ik heb het gehaald en geloof me ik mag trots op mezelf zijn... En dat ben ik ook!
Lieve mensen... zoveel te vertellen, zoveel in mijn hoofd.. Ik heb het gevoel dat ik meer heb mee gemaakt in deze trip dan in alle andere trips..Dat is trouwens ook zo!
Nu weer een beetje back in het westerse leven.. met de luxe van het touristische plekje phokara... Morgen weer naar kathmandu...om vervolgens te kijken wat ik de laatste paar weken ga doen... Jullie horen van mij!

Kus!